Ο Αποστόλης περιμένει πώς και πως να πάει βαρκάδα στις απομονωμένες βόρειες παραλίες της Σύρου. Όχι μόνο για να φέρει φρέσκα ψάρια, αλλά και να μαζέψει ξύλα που ξεβράζει η θάλασσα. Η Χρυσούλα με το πινέλο και το κουτί με τη βαφή της κιμωλίας στο χέρι, τις περισσότερες μέρες του χειμώνα φοράει τα «εργατικά» της ρούχα για να βάψει, ή να αλλάξει χρώματα σε καρέκλες, τραπέζια, ντουλάπες και ντουλαπάκια.
Οι δυο τους μαζί με τον Μπάμπη, στα διαλείμματα της δουλειάς και στο μεσημεριανό φαγητό, συζητούν ιδέες και διάφορες κατασκευαστικές λύσεις, ψάχνουν ανταλλακτικά και εργαλεία που θα τους επιτρέψουν κάθε φορά να δώσουν απάντηση στα διάφορα ζητούμενα.
Τα πριόνια του Αποστόλη κάθε πρωί γεμίζουν τον χώρο με τη μυρωδιά του φρεσκοκομμένου ξύλου, αφού, ως τεχνικός διευθυντής, παντογνώστης μάστορας και «μετρ των κατασκευών», έχει την κύρια ευθύνη της υλοποίησης των μετατροπών -ειδικά τους χειμώνες που το ξενοδοχείο φιλοξενεί ελάχιστο κόσμο.
Έτσι, το Captain’s μεταλλάσσεται …αενάως. Και κάθε καλοκαίρι παρουσιάζεται στους πελάτες του με φρέσκο πρόσωπο, χάρη σε ένα lifting που διαρκεί ήδη 5 χρόνια. Και συνεχίζεται.
Όταν τα ανακυκλώσιμα υλικά γίνονται το ήμισυ του παντός!
Πριν λίγες μέρες που συνάντησα την ομάδα του Captain’s στη Σύρο, τη βρήκα, όπως και πέρυσι, σε δημιουργικό πυρετό. Σχέδια και ιδέες ξεδιπλώνονται γύρω από το μοναστηριακό τραπέζι όπου κατά το … εθιμικό δίκαιο η οικογένεια συγκεντρώνεται χειμώνα-καλοκαίρι. Καναπέδες, καρέκλες και τραπέζι είναι κι αυτά μεταποιημένα -φυσικά!
-«Τι έγινε παιδιά φέτος», τους ρωτάω;
-«Ε, λίγα πράγματα», λένε κοιτώντας συνωμοτικά ο ένας τον άλλο.
Αυτά τα λίγα είναι ότι έσπασαν μερος των τους κτιστούς καναπέδες της δεκαετίας του ‘80 που είχαν τα δωμάτια και τους διαπλάτυναν για να γίνουν πιο άνετοι. Μπάνια ανακατασκευάστηκαν με δικό τους σχεδιασμό, ελάχιστο κόστος και πολύ προσωπική δουλειά. Ένας αναξιοποιητος χώρος απέκτησε κουζίνα, κρεβάτι, χειροποίητα κομοδίνα και ντουλάπια. Όλα τα τραπέζια της αυλής αντικαθίστανται αυτό τον καιρό με ξύλινα, φτιαγμένα από σανίδες ενός παλιού deck της πισίνας, ενώ στον εξώστη με τη θέα στο ηλιοβασίλεμα κατασκευάστηκαν γωνιακοί, αναπαυτικοί καναπέδες όπου θα προστεθούν boho μαξιλάρες. Νέα χειροποίητα φωτιστικά από ξύλο προστέθηκαν στο lounge…Και πάει λέγοντας.
«Δεν πετάμε τίποτα. Επισκευάζουμε και ξαναχρησιμοποιούμε. Όταν πας βόλτα στο δρόμο, και δεις ένα παλιό έπιπλο δεν το υποτιμάς. Σταματάς και το κοιτάς. Αν …το έπιπλο σε συμπαθήσει, το παίρνεις και το κάνεις καινούργιο και το βάζεις στον χώρο. Και οι φιλοξενούμενοί μας ενθουσιάζονται. Γιατί τα πράγματα έχουν ζωή, πατίνα πολλών χρόνων. Και αυτό το αισθάνονται. Είμαστε μια παιδική χαρά για ενήλικες», σχολιάζει ο Μπάμπης Χριστοδούλου.
Μην αντέχοντας άλλο την Αθήνα, παραιτήθηκε από τη δουλειά του για να εγκατασταθεί μόνιμα στο Captain’s και να βοηθάει πιο ενεργά την ομάδα. Oι μόνες που έμειναν στην πρωτεύουσα είναι οι δυο κόρες τους, η Έλσα και η Νεφέλη, που είναι γυμνάστρια.
Η Ελσα, η μεγαλύτερη κόρη, η ψυχή και το μυαλό του ξενοδοχείου, καθώς φέτος κάνει το μεταπτυχιακό της στην Φυσική Περιβάλλοντος, εργάζεται τους χειμερινούς μήνες, ως ψηφιακός νομάς, είτε από Αθήνα για το ξενοδοχείο, είτε από Σύρο για το μεταπτυχιακό της. Το καλοκαίρι στο Captain’s, εργάζεται σε όλα τα πόστα, Η Νεφέλη φέτος το καλοκαίρι, θα παραδίδει μαθήματα Pilates, personal training και aqua aerobic.
«Όταν πήραμε το κτίριο, επειδή δεν υπήρχε οικονομική άνεση, ψάχναμε να βρούμε τον καλύτερο δυνατό τρόπο να κάνουμε όμορφα πράγματα με το μικρότερο δυνατό κόστος και με ανακυκλώσιμα υλικά. Ευτυχώς μπήκε και ο Αποστόλης στην ομάδα κι έτσι καταφέραμε όλα αυτά που βλέπεις», λέει η Χρυσούλα, σταματώντας προς στιγμή το σερφάρισμα σε site με πωλήσεις μεταχειρισμένων επίπλων, ή με διακόσμηση εσωτερικών χώρων.
Σχεδόν όλα τα διακοσμητικά που βλέπω γύρω μου είναι χειροποίητα. «Καρέκλες και τραπέζια παίρνουμε από μαγαζιά με μεταχειρισμένα και τα προσαρμόζουμε στο δικό μας στυλ, με ξυσίματα, βαψίματα με κιμωλία και χαρούμενα, μοντέρνα, υφάσματα», συμπληρώνει.
Τεχνολόγος τροφίμων με μεταπτυχιακό, η Χρυσούλα Μπάνου δούλευε στο δημόσιο μέχρι το 2015 που εγκαταστάθηκε στη Σύρο για να ασχοληθεί με τον τομέα της φιλοξενίας που αγαπούσε ανέκαθεν -όπως και το νησί στο οποίο έρχεται από τη δεκαετία του ‘90.
Μετά από αρκετη εμπειρια στον χωρο της φιλοξενιας, κατέληξε εδώ στο Κίνι, σε ένα κτίριο που το «είχε βάλει στο μάτι» από παλαιότερα, γιατί είχε προβλέψει τις προοπτικές και τη δυναμική που μπορούσε να έχει ως ξενοδοχείο.
Σε όλους τους χώρους κυριαρχεί η αισθητική της και έχει καταφέρει να πετύχει ένα ενδιαφέρον mix & match που κάνει τους πελάτες να αισθάνονται σαν στο σπίτι τους, όπως της λένε. Κυκλοφορεί σε όλους τους χώρους ελέγχοντας τι λείπει, ή τι είναι περιττό, ζητώντας τη βοήθεια του Αποστόλη για να φτιάξουν κάτι που σκέφτηκε.
Όταν τα ξύλα που ξεβράζει η θάλασσα …παίζουν με το μυαλό!
Ο Αποστόλης Φρόντζας είναι Συριανός και έχει σπουδάσει ηλεκτρονικός. Έχει ζήσει για κάποιο διάστημα στον Καναδά (εξ ου και τα καρό πουκάμισα που φοράει βρέξει – χιονίσει). Αργότερα ανακάλυψε τις καλλιτεχνικές του κλίσεις και η συνεργασία με την Χρυσούλα, που τη γνωρίζει από το ’90, του έδωσε την ευκαιρία να δώσει έξυπνες λύσεις σε κατασκευαστικά προβλήματα. Και, κυρίως, να εκφράσει τις καλλιτεχνικές του τάσεις.
«Πρώτα συγκεντρώνεις τα ξύλα, τα βάζεις σε μια άκρη και μετά κάθεσαι και τα κοιτάς από εδώ κι από εκεί, για μέρες… Σκέφτεσαι τι μπορείς να κατασκευάσεις με αυτά. Η, το ανάποδο, θέλεις να φτιάξεις κάτι και κοιτάς στους σωρούς να δεις με τι ακριβώς ξύλα θα το φτιάξεις. Αυτό είναι πιο δύσκολο, γιατί δεν τα έχεις αγοράσει. Τα έχεις βρει».
Τα πρωινά τον βλέπεις να κάθεται με έναν καφέ κι ένα στριφτό τσιγάρο σε διάφορα σημεία του χώρου. Δείχνει σαν να ξεκουράζεται, αλλά δεν είναι έτσι. Σκέφτεται. Κάνει μαθηματικούς υπολογισμούς. Και σχεδιάζει νοερά διάφορες κατασκευές, ή διακοσμητικά αντικείμενα. Η μεγάλη του αγάπη, πάντως, είναι τα ξύλα που ξεβράζει η θάλασσα.
Γιατί; «Τα άλλα ξύλα, αυτά που αγοράζεις, είναι ίσια. Της θάλασσας, πέρα από την υφή και τους ρόζους τους, έχουν ακανόνιστα σχήματα. Πρέπει να τα δέσεις έτσι ώστε να είναι ωραία, ενώ είναι στραβά. Δεν προσπαθείς να κάνεις το ξύλο ίσιο, θέλεις να δείχνει ίσιο. Κοροϊδεύεις το μυαλό δηλαδή!», λέει χαμογελώντας. Κάτι που θα διαπιστώσω όταν μου δείξει έναν έναν τους χειροποίητους καθρέφτες στα διαμερίσματα, ξεχωρίζοντας αυτούς που θεωρεί τους καλύτερούς του. Ακολουθεί η επίδειξη των χειροποίητων φωτιστικών που φτιάχτηκαν φέτος.
Όσο καλά μπορεί να σου απαριθμήσει τα είδη ξύλου, τις τεχνικές και τα εξειδικευμένα εργαλεία του, άλλο τόσο μπορεί (και θέλει) να σου απαριθμεί τα είδη ψαριών που κυνηγάει στους βυθούς με το ψαροντούφεκό του. Τους χειμώνες τα ψήνουν στο μπάρμπεκιου για να φάει η οικογένεια και οι φίλοι, το καλοκαίρι τα σερβίρουν σε όσους πελάτες τα ζητήσουν. «Φέρνω κυρίως πετρόψαρα -σαργούς, ροφούς, στείρες, σκάρους, μελανούρια, κέφαλους, μπαρμπούνια. Οι καλοί μήνες είναι ο Ιούνιος και ο Νοέμβριος, αλλά όταν είσαι συχνά μέσα στη θάλασσα δεν αποκλείεται να έχεις καλή ψαριά και άλλες εποχές», λέει. Και ξέρω ότι λατρεύει τη θάλασσα τόσο που, ακόμη και τον χειμώνα, αν δεν φύγει με τη βάρκα του να πάει να βουτήξει, …τρελαίνεται.
Κυκλική οικονομία και προώθηση των συριανών προϊόντων
Εκτός από αυτά που κατασκευάζουν για το Captain’s, ενίοτε φτιάχνουν κάποια έπιπλα για να χαρίσουν σε φίλους. Οπως ένα πολύ εντυπωσιακό μοναστηριακό τραπέζι: «Αυτό έγινε από ενωμένα παλιά παντζούρια που βρήκαμε. Στις τετράγωνες οπές που είχαν στη μια τους πλευρά ρίξαμε υγρό γυαλί σε χρώμα τιρκουάζ. Είχαμε δει την τεχνική, αλλά δεν την είχαμε εφαρμόσει πουθενά ως τότε», λέει η Χρυσούλα.
Οι περισσότεροι από τους φιλοξενούμενους του ξενοδοχείου είναι αλλοδαποί -Γάλλοι, Άγγλοι, Σκανδιναβοί, Ολλανδοί, Ελβετοί, Ισπανοί. Είναι επίσης repeaters. O Mπάμπης, που είναι και ο μάγειρας του ξενοδοχείου, έχει αναλάβει να τους μυήσει με το πρωινό του στις γεύσεις των Συριανών προϊόντων. «Το πρωινό μας περιλαμβάνει πίτες -όπως τυρόπιτα, μπουγάτσα, σπανακόπιτα-, γραβιέρα ή Σαν Μιχάλη, μαζί με τοματίνια, ελιές και κάπαρη συριανή, φρέσκα αυγά, χειροποίητες μαρμελάδες, ψωμιά και ζύμες από επιλεγμένους φούρνους στην Ερμούπολη, βότανα. Και το μέλι μας, που είναι δοκιμασμένο πευκόμελο από τον Παρνασσό. Ουσιαστικά, είναι ένα πλήρες γεύμα», λέει.
-Πώς νιώθεις που έχεις πλέον εγκατασταθεί στο νησί;
-Α, είναι τέλεια, το συνιστώ σε όλους! Εκτός από το ότι έχουν έρθει πολλοί ψηφιακοί νομάδες, στη Σύρο έχουν δημιουργηθεί κοινωνίες αλλοδαπών πολιτών -από Γαλλία και Ιταλία κυρίως. Είναι συνταξιούχοι, ή κοντά στη σύνταξη, κάνουν πράγματα εδώ και διατηρούν τα ήθη και τα έθιμά τους -κάτι στο οποίο συνεπικουρεί η συνύπαρξη ορθόδοξων και καθολικών στη Σύρο. Στην Ερμούπολη κατεβαίνω κάθε μέρα και τη θεωρώ εξαιρετική πόλη για να ζεις. Είναι ένα ανοιχτό μουσείο, σύγχρονο, όχι με την αρχαιοελληνική έννοια. Ένα υπέροχο αστικό, αλλά και βιομηχανικό, τοπίο. Η πόλη αυτή έχει τα πάντα: αγορές, πλατείες, λιμάνι, βιομηχανία, βιοτεχνίες, μαστόρους, υπηρεσίες. Και κυρίως πολιτισμό».
Η τελευταία μου ερώτηση αφορά την κυκλική οικονομία, έναν όρο πολύ δημοφιλή τα τελευταία χρόνια. «Σε εμάς ισχύουν οι βασικές της αρχές, χάρη σε όλα τα παραπάνω που είπαμε. Να προσθέσω ότι χρησιμοποιούμε ηλιακούς συλλέκτες, έχουμε 3 δεξαμενές για να συλλέγουμε βρόχινο νερό με μεγάλο μέρος του οποίου γεμίζουμε και την πισίνα. Κάνουμε ανακύκλωση -μανιωδώς. Και τα οργανικά φροντίζουμε να τα στέλνουμε σε κτήματα με κότες, ή άλλα ζώα. Το ξενοδοχείο είναι ακριβώς στα όρια της περιοχής Natura, που ξεκινάει μετά το Κίνι, και τη διατρέχουν πολλά μονοπάτια τα οποία απολαμβάνουμε όλοι», λέει ο Μπάμπης, κοιτώντας τη Χρυσούλα που έχει περιστοιχιστεί από τα οικόσιτα γατάκια τους, τον Σκιπ και τη Ζιζέλ, ενώ έξω περιμένουν μερικά ακόμη τα οποία ταΐζουν.
Ευγνωμονώντας το Captain’s που είναι pet friendly, θα αποσυρθώ στο διαμέρισμά μου παίρνοντας αγκαλιά την αξιαγάπητη Ζιζέλ που ήδη γουργουρίζει περιμένοντας τα μεζεδάκια της.
