«Στην Τήνο, και το χωριό Τριαντάρος, γεννήθηκε ο πατέρας του πατέρα μου. Εγώ βρέθηκα στο νησί το 2000 με σκοπό να βρω τους συγγενείς μου, όπως και έγινε. Είχαν το μοναδικό καφεκοπτείο στο χωριό. Ένιωσα κατευθείαν άνετα όταν βρέθηκα εκεί. Από τότε ξεκίνησα να πηγαίνω διακοπές στην Τήνο κάθε καλοκαίρι, και να εξερευνώ το νησί», λέει ο κ. Ιάκωβος Απέργης, ομολογώντας πως το δέσιμό του με την Τήνο όλο και μεγάλωνε. «Πήγα στο χωριό του παππού μου, βρήκα το σπίτι που γεννήθηκε, τα ξαδέρφια μου, και όλα άρχισαν να δείχνουν ότι ήρθα στον τόπο μου και ας μην ήταν ο τόπος που μεγάλωσα, ο τόπος που έχω να θυμάμαι καλοκαίρια και γιορτές».
Περιπλάνηση στο νησί
Τον ρωτάω που θα μας πήγαινε αν επισκεπτόμασταν για πρώτη φορά την Τήνο και ξεκινάμε νοερά τη βόλτα μας στο «ιερό» νησί των Κυκλάδων. «Αρχικά θα προσκυνούσαμε στην εκκλησία της Παναγίας, μια ώρα που δεν έχει πολύ κόσμο, για να νιώσετε το δέος από τη χάρη της. Έπειτα θα φτάναμε στο χωριό του Πύργου. Θα περπατούσαμε από το μουσείο του Χαλεπά με προορισμό την κεντρική πλατεία, χαζεύοντας την ομορφιά του μαρμάρου που βρίσκεται παντού. Θα καταλήγαμε κάτω από τον τεράστιο πλάτανο, στα όμορφα καφενεδάκια. Φυσικά, θα επισκεπτόμασταν το ειδυλλιακό χωριό του Βώλακα με τους παράξενους βράχους (βολάκους), και θα τριγυρίζαμε στις γειτονιές της Τήνου με τις πολλές εκκλησίες, τις κρήνες, τα πλακόστρωτα δρομάκια, τα νεοκλασικά κτίρια και τα αρχοντικά με τις όμορφες αυλές».
Το πρώτο πράγμα που κάνει ο ίδιος όταν επιστρέφει στο νησί είναι να δει τους φίλους του, οι οποίοι σηματοδοτούν και το σημαντικότερο κομμάτι του τόπου. «Οι φίλοι μου με κάνουν και νιώθω γαλήνια, με ηρεμούν και με κάνουν να χαμογελώ. Συζητάμε όμορφα και, πραγματικά, η αγάπη τους για την Τήνο με ενέπνευσε να αγαπήσω κι εγώ τόσο πολύ το νησί και να νιώθω μέρος της ζωής εκεί».
Η ραγδαία τουριστική αύξηση και η προστασία του τόπου
Ωστόσο, περνώντας αρκετό χρόνο στην Τήνο, την έχει δει να αλλάζει τα τελευταία χρόνια. «Οι επισκέπτες, που αυξάνονταν χρόνο με τον χρόνο, απέδειξαν ότι η Τήνος είναι ένας ξεχωριστός προορισμός για διακοπές και ανέδειξαν την ποιότητα του φαγητού και τις ομορφιές της», αναφέρει, εκφράζοντας την ανησυχία του για την αλλοίωση του παρθένου χαρακτήρα και της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας του νησιού. «Επιβάλλεται, λόγω της μεγάλης εισροής τουριστών, να γίνει περιβαλλοντική μελέτη και να εφαρμοστεί αναπτυξιακή πολιτική -ηθικά και κοινωνικά- σύμφωνα με τις τοπικές κοινωνίες. Είναι πολύ σημαντικό να διατηρηθεί το φυσικό και πολιτιστικό κεφάλαιο, το οποίο συνεπάγεται και μακροπρόθεσμα οικονομικά οφέλη για τον τόπο. Τέλος, ο έλεγχος της κατανάλωσης του νερού, η μείωση των απορριμάτων και η ανακύκλωση, η ρύθμιση του κυκλοφοριακού και τα πιο φιλικά προς το περιβάλλον οχήματα αποτελούν ζητήματα που πρέπει να διευθετηθούν».
Τα γαστρονομικά μονοπάτια
Καταλαβαίνω, ότι ο κ. Απέργης νοιάζεται για την Τήνο και επιδιώκει να συμβάλει στην προστασία της με κάθε τρόπο. Άλλωστε, πάντα, συνδυάζει τη μαγειρική για να αναδείξει τον πλούτο του τόπου. «Η Τήνος με έμαθε τι σημαίνει φιλία και ομαδικότητα. Οι άνθρωποι εκεί δίνονται σε αυτό που κάνουν χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση. Η πιο δυνατή μου ανάμνηση ήταν, όταν για πρώτη φορά συμμετείχα ως εθελοντής σε ένα φεστιβάλ που γίνεται τον Μάιο στο νησί, το «Tinos Food Paths». Πρόκειται για ένα γαστρονομικό φεστιβάλ που αναδεικνύει τη γαστρονομία και τα χωριά του νησιού μέσα από βιωματικές διαδρομές».
Και κάπως έτσι, το γαστρονομικό φεστιβάλ μάς οδηγεί στα παραδοσιακά προϊόντα και τις εκπληκτικές πρώτες ύλες του νησιού, στο «τηνιακό ουμάμι». Ο σεφ αναλαμβάνει τον ρόλο του, και μας στρώνει τα καλύτερα τραπέζια. «Αναζητήστε αγκινάρα, κάπαρη, λούζα Τήνου, τυρί μαλαθούνι, φρέσκο τυρί πέτρωμα και στρογγυλό, αλλαντικό σαλτσίσι και μέλι θυμαρίσιο. Δοκιμάστε φουρτάλια με λουκάνικο ή λούζα, λιαστές ντομάτες με κουρκούτι, αθερίνα σαβόρε με πετιμέζι και αγκιναρόπιτα. Για επιδόρπιο, μην χάσετε τα τσιμπητά, τα ξεροτήγανα, τα καρυδωτά και τα ψαράκια. Αν επιλέξετε εστιατόριο ή ταβερνάκι, θα σας πρότεινα κάποιο από τα αγαπημένα μου: Σαν το Αλάτι, Μικρό καράβι, Θαλασσάκι, Η κουζίνα της Νενές, Ο Ντίνος, Τερέζα, Δυο χωριά, Τριανταράκι, Απόδραση, Osteria pranzo Tinos, Dough and Shaker».
Τελικά, το γευστικό και φυσικό τοπίο της Τήνου συνθέτει για εκείνον ένα πλαίσιο έμπνευσης και ηρεμίας. «Για να χαλαρώσω, πηγαίνω κατευθείαν για καφέ στον φίλο μου Αντώνη στην Καφεtierra, όπου μοιράζομαι τις σκέψεις μου. Η διαμονή μου στη Βίκυ και το ξενοδοχείο Vegas με ξεκουράζει. Η απίστευτη θέα και η ησυχία στη θάλασσα αδειάζει το μυαλό, ενώ η ματιά σου ταξιδεύει».
Ολοκληρώνοντας τη διαδρομή μας στην Τήνο, ο κ. Ιάκωβος Απέργης μάς προτρέπει να γεμίσουμε τις αποσκευές μας με έναν περιστεριώνα ή έναν αλευρόμυλο, και βέβαια ένα μπλουζάκι από το «Tinos Food Paths».
Λίγα λόγια για τον Ιάκωβο Απέργη
Ο σεφ Ιάκωβος Απέργης γεννήθηκε στο Κίνγκστον Φρόντενακ στο Καναδά και μεγάλωσε στην Νίκαια, ενώ έχει καταγωγή από την Τήνο και το Καρπενήσι. Σπούδασε στη σχολή τουριστικών επαγγελμάτων. Στις αρχές της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας, το 1990, είχε τη χαρά και την τύχη να συνεργαστεί με τον Γεώργιο Τσελεμεντέ στην Κουζίνα των κρύων πιάτων στα παλιά καφεστιατόρια «ΝΕΟΝ». Στη συνέχεια μαγείρεψε σε διάφορα εστιατόρια και αλυσίδες καταστημάτων εστίασης καθώς και σε μεγάλα Super Markets.
Το 2003 έχασε τη μητέρα του μετά από ένα πολυετές πρόβλημα υγείας. Λόγω του προβλήματος αυτού, έζησε πολλά χρόνια με πεσμένη ψυχολογία μέσα στα νοσοκομεία και στις ψυχρές αίθουσες, όπου καθημερινά σερβιριζόταν άγευστο, χωρίς έμπνευση φαγητό. Συνήθιζε να ακούει τη μητέρα του, αλλά και τους υπόλοιπους ασθενείς, να παραπονιούνται για την ποιότητά του. Η ώρα που οι τραπεζοκόμες έφερναν τα γεύματα, ενώ κανονικά θα έπρεπε να είναι μια χαρούμενη στιγμή, ήταν για εκείνους μια απογοήτευση. Τότε, υποσχέθηκε να το αλλάξει αυτό. Έκανε αίτηση και, πλέον, εργάζεται έως και σήμερα στο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά (Τζάνειο) ως Υπεύθυνος Μαγειρείου. Επίσης, διδάσκει στο ΙΕΚ Ακμή στη Χαλκίδα και είναι εθελοντής σε Ιδρύματα που φιλοξενούν ανθρώπους με αυτισμό, ΑΜΕΑ και κακοποιημένους.
